Aller au contenu

Conjugaison:latin/praerumpo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de praerumpō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praerumpere praerupisse praeruptūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praerumpī praeruptus, -a, -um esse praeruptum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praeruptum, praeruptū

Participe présent actif
praerumpens, -entis
Participe futur actif
praeruptūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praeruptus, -a, -um
Adjectif verbal
praerumpendus, -a, -um

  Nominatif : praerumpere
Accusatif : praerumpere
Accusatif avec prép. : praerumpendum
Génitif : praerumpendī
Datif : praerumpendō
Ablatif : praerumpendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praerumpe
praerumpite

Futur
2PS : praerumpitō
3PS : praerumpitō
2PP : praerumpitōte
3PP : praerumpuntō

  Présent
praerumpere
praerumpiminī

Futur
2PS : praerumpitor
3PS : praerumpitor
2PP : -
3PP : praerumpuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praerumpō praerumpēbam praerumpam
praerumpis praerumpēbās praerumpēs
praerumpit praerumpēbat praerumpet
praerumpimus praerumpēbāmus praerumpēmus
praerumpitis praerumpēbātis praerumpētis
praerumpunt praerumpēbant praerumpent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praerupī praeruperam praeruperō
praerupistī praeruperās praeruperis
praerupit praeruperat praeruperit
praerupimus praeruperāmus praeruperimus
praerupistis praeruperatis praeruperitis
praerupērunt (praerupēre) praeruperant praeruperint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praerumpam praerumperem
praerumpās praerumperēs
praerumpat praerumperet
praerumpāmus praerumperēmus
praerumpātis praerumperētis
praerumpant praerumperent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praeruperim praerupissem
praeruperīs praerupissēs
praeruperit praerupisset
praeruperīmus praerupissēmus
praeruperītis praerupissētis
praeruperint praerupissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praerumpor praerumpēbar praerumpar
praerumperis (praerumpere) praerumpēbāris (praerumpēbāre) praerumpēris (praerumpēre)
praerumpitur praerumpēbātur praerumpētur
praerumpimur praerumpēbāmur praerumpēmur
praerumpiminī praerumpēbāminī praerumpēminī
praerumpuntur praerumpēbantur praerumpentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praeruptus sum praeruptus eram praeruptus erō
praeruptus es praeruptus erās praeruptus eris
praeruptus est praeruptus erat praeruptus erit
praerupti sumus praerupti erāmus praerupti erimus
praerupti estis praerupti erātis praerupti eritis
praerupti sunt praerupti erant praerupti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praerumpar praerumperer
praerumpāris (praerumpāre) praerumperēris (praerumperēre)
praerumpātur praerumperētur
praerumpāmur praerumperēmur
praerumpāminī praerumperēminī
praerumpantur praerumperentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praeruptus sim praeruptus essem
praeruptus sīs praeruptus essēs
praeruptus sit praeruptus esset
praerupti sīmus praerupti essēmus
praerupti sītis praerupti essētis
praerupti sint praerupti essent