Conjugaison:latin/procubo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de procubō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
procubāre procubuisse procubitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
procubitum, procubitū

Participe présent actif
procubans, -antis
Participe futur actif
procubitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
procubandus, -a, -um

  Nominatif : procubāre
Accusatif : procubāre
Accusatif avec prép. : procubandum
Génitif : procubandī
Datif : procubandō
Ablatif : procubandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
procubā
procubāte

Futur
2PS : procubātō
3PS : procubātō
2PP : procubātōte
3PP : procubantō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
procubō procubābam procubābō
procubās procubābās procubābis
procubāt procubābat procubābit
procubāmus procubābāmus procubābimus
procubātis procubābātis procubābitis
procubant procubābant procubābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
procubuī procubueram procubuerō
procubuistī procubuerās procubueris
procubuit procubuerat procubuerit
procubuimus procubuerāmus procubuerimus
procubuistis procubueratis procubueritis
procubuērunt (procubuēre) procubuerant procubuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
procubem procubārem
procubēs procubārēs
procubet procubāret
procubēmus procubārēmus
procubētis procubārētis
procubent procubārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
procubuerim procubuissem
procubuerīs procubuissēs
procubuerit procubuisset
procubuerīmus procubuissēmus
procubuerītis procubuissētis
procubuerint procubuissent