Conjugaison:latin/procurro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de procurrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
procurrere procŭcurrisse procursūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
procurrī procursus, -a, -um esse procursum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
procursum, procursū

Participe présent actif
procurrens, -entis
Participe futur actif
procursūrus, -a, -um
Participe parfait passif
procursus, -a, -um
Adjectif verbal
procurrendus, -a, -um

  Nominatif : procurrere
Accusatif : procurrere
Accusatif avec prép. : procurrendum
Génitif : procurrendī
Datif : procurrendō
Ablatif : procurrendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
procurre
procurrite

Futur
2PS : procurritō
3PS : procurritō
2PP : procurritōte
3PP : procurruntō

  Présent
procurrere
procurriminī

Futur
2PS : procurritor
3PS : procurritor
2PP : -
3PP : procurruntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
procurrō procurrēbam procurram
procurris procurrēbās procurrēs
procurrit procurrēbat procurret
procurrimus procurrēbāmus procurrēmus
procurritis procurrēbātis procurrētis
procurrunt procurrēbant procurrent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
procŭcurrī procŭcurreram procŭcurrerō
procŭcurristī procŭcurrerās procŭcurreris
procŭcurrit procŭcurrerat procŭcurrerit
procŭcurrimus procŭcurrerāmus procŭcurrerimus
procŭcurristis procŭcurreratis procŭcurreritis
procŭcurrērunt (procŭcurrēre) procŭcurrerant procŭcurrerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
procurram procurrerem
procurrās procurrerēs
procurrat procurreret
procurrāmus procurrerēmus
procurrātis procurrerētis
procurrant procurrerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
procŭcurrerim procŭcurrissem
procŭcurrerīs procŭcurrissēs
procŭcurrerit procŭcurrisset
procŭcurrerīmus procŭcurrissēmus
procŭcurrerītis procŭcurrissētis
procŭcurrerint procŭcurrissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
procurror procurrēbar procurrar
procurreris (procurrere) procurrēbāris (procurrēbāre) procurrēris (procurrēre)
procurritur procurrēbātur procurrētur
procurrimur procurrēbāmur procurrēmur
procurriminī procurrēbāminī procurrēminī
procurruntur procurrēbantur procurrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
procursus sum procursus eram procursus erō
procursus es procursus erās procursus eris
procursus est procursus erat procursus erit
procursi sumus procursi erāmus procursi erimus
procursi estis procursi erātis procursi eritis
procursi sunt procursi erant procursi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
procurrar procurrerer
procurrāris (procurrāre) procurrerēris (procurrerēre)
procurrātur procurrerētur
procurrāmur procurrerēmur
procurrāminī procurrerēminī
procurrantur procurrerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
procursus sim procursus essem
procursus sīs procursus essēs
procursus sit procursus esset
procursi sīmus procursi essēmus
procursi sītis procursi essētis
procursi sint procursi essent