Aller au contenu

Conjugaison:latin/sarculo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de sarculō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
sarculāre sarculavisse sarculatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
sarculārī sarculatus, -a, -um esse sarculatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
sarculatum, sarculatū

Participe présent actif
sarculans, -antis
Participe futur actif
sarculatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
sarculatus, -a, -um
Adjectif verbal
sarculandus, -a, -um

  Nominatif : sarculāre
Accusatif : sarculāre
Accusatif avec prép. : sarculandum
Génitif : sarculandī
Datif : sarculandō
Ablatif : sarculandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
sarculā
sarculāte

Futur
2PS : sarculātō
3PS : sarculātō
2PP : sarculātōte
3PP : sarculantō

  Présent
sarculāre
sarculāminī

Futur
2PS : sarculātor
3PS : sarculātor
2PP : -
3PP : sarculantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
sarculō sarculābam sarculābō
sarculās sarculābās sarculābis
sarculāt sarculābat sarculābit
sarculāmus sarculābāmus sarculābimus
sarculātis sarculābātis sarculābitis
sarculant sarculābant sarculābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
sarculavī sarculaveram sarculaverō
sarculavistī sarculaverās sarculaveris
sarculavit sarculaverat sarculaverit
sarculavimus sarculaverāmus sarculaverimus
sarculavistis sarculaveratis sarculaveritis
sarculavērunt (sarculavēre) sarculaverant sarculaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
sarculem sarculārem
sarculēs sarculārēs
sarculet sarculāret
sarculēmus sarculārēmus
sarculētis sarculārētis
sarculent sarculārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
sarculaverim sarculavissem
sarculaverīs sarculavissēs
sarculaverit sarculavisset
sarculaverīmus sarculavissēmus
sarculaverītis sarculavissētis
sarculaverint sarculavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
sarculor sarculabar sarculābor
sarculāris (sarculāre) sarculabāris (sarculabāre) sarculāberis (sarculābere)
sarculātur sarculabātur sarculābitur
sarculāmur sarculabāmur sarculābimur
sarculāminī sarculabāminī sarculābiminī
sarculāntur sarculabantur sarculābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
sarculatus sum sarculatus eram sarculatus erō
sarculatus es sarculatus erās sarculatus eris
sarculatus est sarculatus erat sarculatus erit
sarculati sumus sarculati erāmus sarculati erimus
sarculati estis sarculati erātis sarculati eritis
sarculati sunt sarculati erant sarculati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
sarculer sarculārer
sarculēris (sarculēre) sarculārēris (sarculārēre)
sarculētur sarculārētur
sarculēmur sarculārēmur
sarculēminī sarculārēminī
sarculentur sarculārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
sarculatus sim sarculatus essem
sarculatus sīs sarculatus essēs
sarculatus sit sarculatus esset
sarculati sīmus sarculati essēmus
sarculati sītis sarculati essētis
sarculati sint sarculati essent