Conjugaison:latin/sufficio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de sufficiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
sufficĕre suffecisse suffectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
sufficī suffectus, -a, -um esse suffectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
suffectum, suffectū

Participe présent actif
sufficiens, -entis
Participe futur actif
suffectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
suffectus, -a, -um
Adjectif verbal
sufficiendus, -a, -um

  Nominatif : sufficĕre
Accusatif : sufficĕre
Accusatif avec prép. : sufficiendum
Génitif : sufficiendī
Datif : sufficiendō
Ablatif : sufficiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
suffice
sufficite

Futur
2PS : sufficitō
3PS : sufficitō
2PP : sufficitōte
3PP : sufficiuntō

  Présent
sufficĕre
sufficiminī

Futur
2PS : sufficitor
3PS : sufficitor
2PP : -
3PP : sufficiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
sufficiō sufficiēbam sufficiam
sufficīs sufficiēbās sufficiēs
sufficīt sufficiēbat sufficiet
sufficīmus sufficiēbāmus sufficiēmus
sufficītis sufficiēbātis sufficiētis
sufficiunt sufficiēbant sufficient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
suffecī suffeceram suffecerō
suffecistī suffecerās suffeceris
suffecit suffecerat suffecerit
suffecimus suffecerāmus suffecerimus
suffecistis suffeceratis suffeceritis
suffecērunt (suffecēre) suffecerant suffecerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
sufficiam sufficerem
sufficiās sufficerēs
sufficiat sufficeret
sufficiāmus sufficerēmus
sufficiātis sufficerētis
sufficiant sufficerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
suffecerim suffecissem
suffecerīs suffecissēs
suffecerit suffecisset
suffecerīmus suffecissēmus
suffecerītis suffecissētis
suffecerint suffecissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
sufficior sufficēbar sufficiar
sufficeris (sufficere) sufficēbāris (sufficēbāre) sufficiēris (sufficiēre)
sufficitur sufficēbātur sufficiētur
sufficimur sufficēbāmur sufficiēmur
sufficiminī sufficēbāminī sufficiēminī
sufficiuntur sufficēbantur sufficientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
suffectus sum suffectus eram suffectus erō
suffectus es suffectus erās suffectus eris
suffectus est suffectus erat suffectus erit
suffecti sumus suffecti erāmus suffecti erimus
suffecti estis suffecti erātis suffecti eritis
suffecti sunt suffecti erant suffecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
sufficiar sufficerer
sufficiāris (sufficiāre) sufficerēris (sufficerēre)
sufficiātur sufficerētur
sufficiāmur sufficerēmur
sufficiāminī sufficerēminī
sufficiantur sufficerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
suffectus sim suffectus essem
suffectus sīs suffectus essēs
suffectus sit suffectus esset
suffecti sīmus suffecti essēmus
suffecti sītis suffecti essētis
suffecti sint suffecti essent