Conjugaison:roumain/induce

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
conjugaison de a induce
infinitif a induce
infinitif passé a fi indus
participe passé indus
participe présent inducând
singulier pluriel
1re personne
(eu)
2e personne
(tu)
3e personne
(el/ea/el)
1re personne
(noi)
2e personne
(voi)
3e personne
(ei/ele/ele)
indicatif présent induc induci induce inducem induceți induc
passé simple indusei induseși induse induserăm induserăți induseră
imparfait induceam induceai inducea induceam induceați induceau
plus-que-parfait indusesem induseseși indusese induseserăm induseserăți induseseră
passé composé am indus ai indus a indus am indus ați indus au indus
futur populaire o să induc o să induci o să inducă o să inducem o să induceți o să inducă
futur littéraire voi induce vei induce va induce vom induce veți induce vor induce
futur antérieur voi fi indus vei fi indus va fi indus vom fi indus veți fi indus vor fi indus
subjonctif présent induc induci inducă inducem induceți inducă
passé să fi indus
présomptif présent oi induce oi induce o induce om induce oți induce or induce
présent progrésif oi fi inducând oi fi inducând o fi inducând om fi inducând oți fi inducând or fi inducând
passé oi fi indus oi fi indus o fi indus om fi indus oți fi indus or fi indus
conditionnel présent induce ai induce ar induce am induce ați induce ar induce
passé aș fi indus ai fi indus ar fi indus am fi indus ați fi indus ar fi indus
impératif affirmatif indu induceți
négatif nu induce nu induceți