Erasinus
Français[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin Erasinus.
Nom propre [modifier le wikicode]
Erasinus \Prononciation ?\ masculin
- (Géographie) Fleuve d’Argolide.
- Cléomène étant un jour allé consulter l’oracle de Delphes, la Pythie lui avait répondu qu’il prendrait Argos. Il se mit à la tête des Spartiates, et les mena sur les bords du fleuve Érasinus, qui coule, à ce qu’on prétend, du lac Stymphale ; car on assure que ce lac, après avoir disparu dans un gouffre où il s’est précipité, reparaît dans le territoire d’Argos ; et depuis cet endroit les Argiens l’appellent Érasinus. — (Hérodote, Histoire)
Variantes[modifier le wikicode]
Traductions[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- Somain (France) : écouter « Erasinus [Prononciation ?] »
Anagrammes[modifier le wikicode]
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi[modifier le wikicode]
- Erasinus dans la bibliothèque Wikisource
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien Ἐρασῖνος, Erasînos.
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Erasinus |
Vocatif | Erasine |
Accusatif | Erasinum |
Génitif | Erasinī |
Datif | Erasinō |
Ablatif | Erasinō |
Erasinus \Prononciation ?\ masculin
- (Géographie) Erasinus.
- Qui sequitur sinus ad Scyllaeum Argolicus appellatur, traiectu L, idem ambitu CLXII. oppida Boea, Epidaurus Limera cognomine, Zerax, Cyphans portus. amnes Inachus, Erasinus, inter quos Argos Hippium cognominatum supra locum Lernen a mari MM, novemque additis milibus Mycenae et ubi fuisse Tiryntha tradunt et locus Mantinea. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
- Le golfe suivant, qui va jusqu'au promontoire Scyllaeum, est appelé Argolique; il a 50.000 pas de large et 162.000 de circuit; villes, Boea, Épidaure, surnommée Liméra; Zarax, le port Cyphanta; les fleuves Inachus, Erasinus, entre lesquels est la ville d'Argos, surnommée Hippium, au-dessus de la localité de Lerne, à 2.000 pas de la mer; 9.000 pas plus loin, Mycènes, le lieu où fut, dit-on, Tirynthe, et la localité de Mantinée.
- Qui sequitur sinus ad Scyllaeum Argolicus appellatur, traiectu L, idem ambitu CLXII. oppida Boea, Epidaurus Limera cognomine, Zerax, Cyphans portus. amnes Inachus, Erasinus, inter quos Argos Hippium cognominatum supra locum Lernen a mari MM, novemque additis milibus Mycenae et ubi fuisse Tiryntha tradunt et locus Mantinea. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
Références[modifier le wikicode]
- « Erasinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Erasinus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage