Aller au contenu

Oenotrus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien Οἴνωτρος, Oinôtros.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Oenotrus Oenotrī
Vocatif Oenotre Oenotrī
Accusatif Oenotrum Oenotrōs
Génitif Oenotrī Oenotrōrum
Datif Oenotrō Oenotrīs
Ablatif Oenotrō Oenotrīs

Oenotrus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Ethnonymie) Œnotre, habitant de l’Œnotrie.
    • A Silero regio tertia et ager Lucanus Bruttiusque incipit, nec ibi rara incolarum mutatione. tenuerunt eum Pelasgi, Oenotri, Itali, Morgetes, Siculi, Graeciae maxime populi, novissime Lucani Samnitibus orti duce Lucio. — (Pline l’Ancien, Naturalis Historia)
      Au Silare commence la troisième région, Lucanie et Brutium; là aussi les changements de population n'ont pas été rares. Ces contrées ont été occupées par les Pélasges, les Oenotriens, les Italiens, les Morgètes, les Sicules, les Grecs surtout, et en dernier lieu par les Lucaniens, issus des Samnites et conduits par Lucius. — (traduction)

Dérivés[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Œnotrie sur l’encyclopédie Wikipédia

Références[modifier le wikicode]