anonymus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 18 juin 2019 à 12:57 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)

Afrikaans

Étymologie

Du latin anonymus (« sans nom »).

Nom commun

anonymus

  1. Inconnu.

Latin

Étymologie

Du grec ancien ἀνώνυμος, anônymos (« sans nom »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif anonymus anonymă anonymum anonymī anonymae anonymă
Vocatif anonyme anonymă anonymum anonymī anonymae anonymă
Accusatif anonymum anonymăm anonymum anonymōs anonymās anonymă
Génitif anonymī anonymae anonymī anonymōrŭm anonymārŭm anonymōrŭm
Datif anonymō anonymae anonymō anonymīs anonymīs anonymīs
Ablatif anonymō anonymā anonymō anonymīs anonymīs anonymīs

anonymus \Prononciation ?\

  1. Anonyme, dont on ne sait pas le nom.

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin anonymus (« sans nom »).

Nom commun

anonymus ou anonimus

  1. Inconnu.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 57,6 % des Flamands,
  • 62,1 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]