bèc
:
Occitan
Étymologie
- Du latin beccus, de sens identique.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
ˈbɛ \Prononciation ?\ |
ˈbɛs \Prononciation ?\ |
bèc [ˈbɛk] (graphie normalisée) masculin
- Bec.
Variantes dialectales
- bec (limousin)
Dérivés
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « bèc [Prononciation ?] »