compositio
Latin
Étymologie
- De compositus avec le suffixe -io.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | compositio | compositionēs |
| Vocatif | compositio | compositionēs |
| Accusatif | compositionem | compositionēs |
| Génitif | compositionis | compositionum |
| Datif | compositionī | compositionibus |
| Ablatif | compositionĕ | compositionibus |
compositio \Prononciation ?\ féminin
- Composition.
- Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius compositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
- Commentaria dicta, quasi cum mente. Sunt enim interpretationes, ut commenta iuris, coninienta Evangelii. Apologeticum est excusatio, in quo solent quidam accusantibus respondere. In defensione enim aut negatione sola positum est; et est nomen Graecum. Panegyricum est licentiosum et lasciviosum genus dicendi in laudibus regum, in cuius compositione homines multis mendaciis adulantur. Quod malum a Graecis exortum est, quorum levitas instructa dicendi facultate et copia incredibili multas mendaciorum nebulas suscitavit. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, 6, 8, 6-7)
Références
- « compositio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage