echuiñ
Breton
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- Du moyen breton achiuaff[1].
Verbe
echuiñ \ɛˈʃyːĩ\ (conjugaison), base verbale echu-
- Finir, achever
- Edo Anna oc’h echuiñ aozañ merenn ha Yona o wiskañ an daol a-benn ar pred. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 79.)
- Anna finissait de préparer le déjeuner et Yona dressait la table pour le repas.
- Edo Anna oc’h echuiñ aozañ merenn ha Yona o wiskañ an daol a-benn ar pred. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 79.)
Variantes
Dérivés
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499