genitus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Participe passé de gigno.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif genitus genită genitum genitī genitae genită
Vocatif genite genită genitum genitī genitae genită
Accusatif genitum genităm genitum genitōs genitās genită
Génitif genitī genitae genitī genitōrŭm genitārŭm genitōrŭm
Datif genitō genitae genitō genitīs genitīs genitīs
Ablatif genitō genitā genitō genitīs genitīs genitīs

gĕnĭtus \Prononciation ?\ masculin

  1. de, issu de.
    • Quare et beatus Augustinus Spiritum quoque ipsum negat esse ingenitum sicut et genitum, ubi scilicet de incarnatione Domini disserens inter caetera meminit dicens Spiritum quoque Sanctum non ingenitum neque genitum, sed ex Patre Filioque procedentem.
      Pierre Abélard, Theologia christiana

Dérivés[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gĕnĭtus gĕnĭtūs
Vocatif gĕnĭtus gĕnĭtūs
Accusatif gĕnĭtum gĕnĭtūs
Génitif gĕnĭtūs gĕnĭtuum
Datif gĕnĭtūi
ou gĕnĭtū
gĕnĭtibus
Ablatif gĕnĭtū gĕnĭtibus

gĕnĭtŭs \Prononciation ?\ masculin

  1. Procréation.

Références[modifier le wikicode]