indotatus
Latin
Étymologie
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indotatus | indotată | indotatum | indotatī | indotatae | indotată |
Vocatif | indotate | indotată | indotatum | indotatī | indotatae | indotată |
Accusatif | indotatum | indotatăm | indotatum | indotatōs | indotatās | indotată |
Génitif | indotatī | indotatae | indotatī | indotatōrŭm | indotatārŭm | indotatōrŭm |
Datif | indotatō | indotatae | indotatō | indotatīs | indotatīs | indotatīs |
Ablatif | indotatō | indotatā | indotatō | indotatīs | indotatīs | indotatīs |
indotatus \Prononciation ?\
- Non doté.
- indotata soror.
- Pas doué.
- cujus artem cum indotatam esse et incomptam videres, verborum eam dote locupletasti et ornasti — (CicéronLe modèle nom w pc est désuet. Supprimez-le de cette ligne, ou remplacez-le par le modèle w si un lien vers Wikipédia est nécessaire., de Or. 1, 55, 234)
Synonymes
Références
- « indotatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage