mechanica
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien μηχανικά, mêchaniká.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | mechanică | mechanicae |
Vocatif | mechanică | mechanicae |
Accusatif | mechanicăm | mechanicās |
Génitif | mechanicae | mechanicārŭm |
Datif | mechanicae | mechanicīs |
Ablatif | mechanicā | mechanicīs |
mechanica \Prononciation ?\ féminin
- Mécanique.
- Cyriades mechanicae professor.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « mechanica », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin mechanica
Nom commun [modifier le wikicode]
mechanica
Synonymes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,0 % des Flamands,
- 97,0 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « mechanica [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]