orthius

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien ὄρθιος, orthios (« droit, élevé »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif orthius orthiă orthium orthiī orthiae orthiă
Vocatif orthie orthiă orthium orthiī orthiae orthiă
Accusatif orthium orthiăm orthium orthiōs orthiās orthiă
Génitif orthiī orthiae orthiī orthiōrŭm orthiārŭm orthiōrŭm
Datif orthiō orthiae orthiō orthiīs orthiīs orthiīs
Ablatif orthiō orthiā orthiō orthiīs orthiīs orthiīs

orthius \Prononciation ?\

  1. Élevé, haut.
    • orthius (pes), qui ex tetrasemi elatione, id est arsi, et octasemi positione constabit: ita ut duodecim tempora hic pes recepisse videatur. — (Mart. Cap. 9, § 985)

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]