permanens

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 3 mai 2017 à 04:09 par Baltic Bot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Français

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
permanent permanens
\pɛʁ.ma.nɑ̃\

permanens \pɛʁ.ma.nɑ̃\ masculin

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Pluriel de permanent.

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif permanens permanens permanens permanentēs permanentēs permanentia
Vocatif permanens permanens permanens permanentēs permanentēs permanentia
Accusatif permanentem permanentem permanens permanentēs permanentēs permanentia
Génitif permanentis permanentis permanentis permanentium permanentium permanentium
Datif permanentī permanentī permanentī permanentibus permanentibus permanentibus
Ablatif permanentī permanentī permanentī permanentibus permanentibus permanentibus

permanens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de permaneo.