physicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien φυσικός, phusikós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | physicus | physică | physicum | physicī | physicae | physică |
Vocatif | physice | physică | physicum | physicī | physicae | physică |
Accusatif | physicum | physicăm | physicum | physicōs | physicās | physică |
Génitif | physicī | physicae | physicī | physicōrŭm | physicārŭm | physicōrŭm |
Datif | physicō | physicae | physicō | physicīs | physicīs | physicīs |
Ablatif | physicō | physicā | physicō | physicīs | physicīs | physicīs |
physicus \ˈpʰy.si.kus\ (prononciation classique)
- Physique, naturel.
- Quaero etiam, si velim scribere quid aut legere aut canere vel voce vel fidibus aut geometricum quiddam aut physicum aut dialecticum esplicare, somniumne exspectandum sit, an ars adhibenda, sine qua nihil earum rerum nec fieri nec expediri potest. — (Cicéron, De divinatione, II, LIX)
- Quaero etiam, si velim scribere quid aut legere aut canere vel voce vel fidibus aut geometricum quiddam aut physicum aut dialecticum esplicare, somniumne exspectandum sit, an ars adhibenda, sine qua nihil earum rerum nec fieri nec expediri potest. — (Cicéron, De divinatione, II, LIX)
Synonymes
- (En bon latin) naturalis
Apparentés étymologiques
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | physicus | physicī |
Vocatif | physice | physicī |
Accusatif | physicum | physicōs |
Génitif | physicī | physicōrum |
Datif | physicō | physicīs |
Ablatif | physicō | physicīs |
physicus \ˈpʰy.si.kus\ (prononciation classique) masculin
- Naturaliste.
- ut ait physicus Anaxagoras, Varron. R. R. 1, 40
- ut ait physicus Anaxagoras, Varron. R. R. 1, 40
Références
- « physicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage