Aller au contenu

pudicus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin

Étymologie

De pudor (« pudeur ») avec le suffixe -icus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif pudicus pudică pudicum pudicī pudicae pudică
Vocatif pudice pudică pudicum pudicī pudicae pudică
Accusatif pudicum pudicăm pudicum pudicōs pudicās pudică
Génitif pudicī pudicae pudicī pudicōrŭm pudicārŭm pudicōrŭm
Datif pudicō pudicae pudicō pudicīs pudicīs pudicīs
Ablatif pudicō pudicā pudicō pudicīs pudicīs pudicīs

pudicus \Prononciation ?\

  1. Pudique.

Références