stokent
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
stokent \Prononciation ?\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif du verbe stekiñ/stokañ/stoko.
- A-nebeudoù da gentañ, o vont hag o tont gant ar straed, ar cʼhleierigoù o strilhañ war o arzornioù hag o ufernioù, e-keit ma stokent gant o bizied war daboulinoù plat. — (Yann Ezel, An Ened e Douarnenez, in Al Liamm, no 123, juillet-août 1967, page 333)
- Peu à peu d’abord, montant et descendant la rue, les grelots brimbalant à leurs poignets et à leurs chevilles, tandis qu’ils frappaient avec leurs doigts sur des tambours plats.
- Gant o zogoù, pintet ken uhel, e stokent ouzh solioù an ti, ha tennañ a raent evel-se da zaou ramz hag a vije bet deuet da lakaat korriged da zañsal. — (Yeun ar Gow, Ur Galedenn a Zen in Diwar Dorgenn Karreg-an-Tan, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, page 59)
- De leurs chapeaux, si haut perchés, ils heurtaient les soles de la maison, et ils ressemblaient ainsi à deux géants qui seraient venus faire danser des nains.
- A-nebeudoù da gentañ, o vont hag o tont gant ar straed, ar cʼhleierigoù o strilhañ war o arzornioù hag o ufernioù, e-keit ma stokent gant o bizied war daboulinoù plat. — (Yann Ezel, An Ened e Douarnenez, in Al Liamm, no 123, juillet-août 1967, page 333)