Aller au contenu

vanitas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin

Étymologie

De vanus avec le suffixe -itas.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vanitas vanitatēs
Vocatif vanitas vanitatēs
Accusatif vanitatem vanitatēs
Génitif vanitatis vanitatum
Datif vanitatī vanitatibus
Ablatif vanitatĕ vanitatibus

vanitas \Prononciation ?\ féminin

  1. Vanité, viduité.
    • verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem
      vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas.
      — (Ecclesiastes)
      Paroles de l’Ecclésiaste, fils de David, roi dans Jérusalem.
      Vanité des vanités ! dit l’Ecclésiaste, vanité des vanités, tout est vanité.
  2. Vanité, frivolité.
  3. Jactance, fanfaronnade.

Références