verblijfplaats

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De verblijf (« séjour ») et de plaats (« endroit, lieu »).

Nom commun [modifier le wikicode]

verblijfplaats \Prononciation ?\ masculin

  1. Domicile, résidence.
    • Iemand zonder vaste woon- of verblijfplaats
      Quelqu’un sans domicile fixe, un SDF.
    • Echtelijke verblijfplaats.
      Résidence conjugale.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]