verzuim
Néerlandais
Étymologie
- Déverbal de verzuimen « omettre ».
Nom commun
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | verzuim | verzuimen |
Diminutif | verzuimpje | verzuimjes |
verzuim \Prononciation ?\ neutre
- Omission, négligence.
- Een verzuim herstellen.
- Réparer un oubli.
- Modèle:droit In verzuim <degene die niet verschijnt voor het gerecht>.
- Défaillant.
- Modèle:droit In verzuim verkeren.
- Manquer à ses devoirs.
- Modèle:droit In verzuim zijn.
- Être en défaut.
- Een verzuim van aangifte.
- Un défaut de déclaration.
- Een verzuim herstellen.
- Absence, absentéisme.
Synonymes
- omission
- absence
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,4 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « verzuim [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]