verzuim

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 19 juin 2019 à 06:16 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)

Néerlandais

Étymologie

Déverbal de verzuimen « omettre ».

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom verzuim verzuimen
Diminutif verzuimpje verzuimjes

verzuim \Prononciation ?\ neutre

  1. Omission, négligence.
    • Een verzuim herstellen.
      Réparer un oubli.
    • Modèle:droit In verzuim <degene die niet verschijnt voor het gerecht>.
      Défaillant.
    • Modèle:droit In verzuim verkeren.
      Manquer à ses devoirs.
    • Modèle:droit In verzuim zijn.
      Être en défaut.
    • Een verzuim van aangifte.
      Un défaut de déclaration.
  2. Absence, absentéisme.

Synonymes

omission
absence

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,4 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]