voluntas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin

Étymologie

Dérivé de volens, avec le suffixe -itas.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif voluntas voluntatēs
Vocatif voluntas voluntatēs
Accusatif voluntatem voluntatēs
Génitif voluntatis voluntatum
Datif voluntatī voluntatibus
Ablatif voluntatĕ voluntatibus

voluntās féminin

  1. Gré, volonté.
    • simul objecta species cujuspiam est, quod bonum videatur, ad id adipiscendum impellit ipsa natura: id cum constanter prudenterque fit, ejusmodi appetitionem Stoici βούλησιν appellant, nos appellamus voluntatem: eam illi putant in solo esse sapiente, quam sic definiunt: Voluntas est, quae quid cum ratione desiderat: quae autem adversus rationem incitata est vehementius, ea libido est vel cupiditas effrenata, quae in omnibus stultis invenitur, Cicéron. Tusc. 4, 6, 12

Références