φιλαργυρία
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de φιλάργυρος, avec le suffixe -ία.
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | φιλαργυρία | αἱ | φιλαργυριαι | τὼ | φιλαργυρία |
| Vocatif | φιλαργυρία | φιλαργυριαι | φιλαργυρία | |||
| Accusatif | τὴν | φιλαργυρίαν | τὰς | φιλαργυρίας | τὼ | φιλαργυρία |
| Génitif | τῆς | φιλαργυρίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | φιλαργυρίαιν |
| Datif | τῇ | φιλαργυρίᾳ | ταῖς | φιλαργυρίαις | τοῖν | φιλαργυρίαιν |
φιλαργυρία, philarguría *\pʰi.lar.ɡy.ˈri.a\ féminin (Ancienne écriture : ϕιλαϱγυϱία)
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952