ἡγεμονία

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : ηγεμονία

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot dérivé de ἡγεμών, hēgemṓn, avec le suffixe -ία, -ía, de ἡγέομαι.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡγεμονία αἱ ἡγεμονίαι τὼ ἡγεμονία
Vocatif ἡγεμονία ἡγεμονίαι ἡγεμονία
Accusatif τὴν ἡγεμονίαν τὰς ἡγεμονίας τὼ ἡγεμονία
Génitif τῆς ἡγεμονίας τῶν ἡγεμονιῶν τοῖν ἡγεμονίαιν
Datif τῇ ἡγεμονί ταῖς ἡγεμονίαις τοῖν ἡγεμονίαιν

ἡγεμονία, hēgemonía féminin

  1. Action de conduire, de diriger.
  2. Suprématie, puissance.
  3. Hégémonie, règne.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]