čitatel

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot dérivé de čítat (« compter »), avec le suffixe -el.

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif čitatel čitatele
Génitif čitatele čitatelů
Datif čitateli čitatelům
Accusatif čitatel čitatele
Vocatif čitateli čitatele
Locatif čitateli čitatelích
Instrumental čitatelem čitateli

čitatel \t͡ʃɪtatɛl\ masculin inanimé

  1. (Mathématiques) Numérateur.
    • Čitatele byly sečteny.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Antonymes[modifier le wikicode]

Nom commun 2[modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif čitatel čitatelé
Génitif čitatele čitatelů
Datif čitateli čitatelům
Accusatif čitatele čitatele
Vocatif čitateli čitateli
Locatif čitateli čitatelích
Instrumental čitatelem čitateli

čitatel \t͡ʃɪtatɛl\ masculin animé

  1. Personne chargé de compter, scrutateur.

Références[modifier le wikicode]