норма

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Норма

Bulgare[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Forme de base норма
Forme articulée нормата
Pluriel Forme de base норми
Forme articulée нормите

норма \Prononciation ?\ féminin

  1. Norme.

Ukrainien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Transcription de l’allemand Norm ou du français norme.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif но́рма но́рми
Génitif но́рми норм
Datif но́рмі но́рмам
Accusatif но́рму но́рми
Instrumental но́рмою но́рмами
Locatif на/у но́рмі на/у но́рмах
Vocatif но́рмо но́рми
Nom de type 1a selon Zaliznyak

но́рма (norma) \ˈnɔrmɐ\ féminin inanimé

  1. Norme, règle.
    • правові норми
      normes juridiques
    • понад нормy
      hors norme
    • ввійти в нормy
      entrer dans la norme
    • нормa випадіння опадів
      norme des précipitations
    • нормa виробітку
      norme de rendement
    • нормa додаткової вартості
      norme de la plus-value
    • нормa поведінки
      règle de conduite, comportement
    • нормa прибутку
      norme bénéficiaire
    • норми літературної мови
      normes de la langue littéraire
  2. (Mathématiques) Norme (vectorielle).
  3. (Droit) Paraphe.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]


Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • норма sur l’encyclopédie Wikipédia (en ukrainien)