Runcina

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : runcina

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Antonomase de runcina (« rabot »).

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Runcină
Vocatif Runcină
Accusatif Runcinăm
Génitif Runcinae
Datif Runcinae
Ablatif Runcinā

Runcina \Prononciation ?\ féminin

  1. (Religion) Divinité qui, selon saint Augustin préside au sarclage.
    • Praefecerunt ergo Proserpinam frumentis germinantibus, geniculis nodisque culmorum deum Nodutum, inuolunmentis folliculorum deam Volutinam; cum folliculi patescunt, ut spica exeat, deam Patelanam, cum segetes nouis aristis aequantur, quia ueteres aequare hostire dixerunt, deam Hostilinam; florentibus frumentis deam Floram, lactescentibus deum Lacturnum, maturescentibus deam Matutam; cum runcantur, id est a terra auferuntur, deam Runcinam. — (Augustin, De civitate Dei, IV)
      ils ont fait présider Proserpine aux germes des blés, le dieu Nodatus aux nœuds du tuyau, la déesse Volutina à l’enveloppe de l’épi ; vient ensuite Patelana, quand l’épi s’ouvre ; Hostilina, quand la barbe et l’épi sont de niveau; Flora, quand il est en fleur; Lacturnus, quand il est en lait; Matuta, quand il mûrit; Runcina, quand on le coupe. — (trad.)

Références[modifier le wikicode]