acceptéieren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Luxembourgeois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Emprunt du verbe français.

Verbe [modifier le wikicode]

Infinitif acceptéieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé acceptéiert
Indicatif
Présent ech acceptéieren
du acceptéiers
hien, si, hatt acceptéiert
mir acceptéieren
dir acceptéiert
si acceptéieren
Passé
composé
ech hunn acceptéiert
du hues acceptéiert
hien, si, hatt huet acceptéiert
mir hunn acceptéiert
dir hutt acceptéiert
si hunn acceptéiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat acceptéiert
du has acceptéiert
hien, si, hatt hat acceptéiert
mir haten acceptéiert
dir hat acceptéiert
si haten acceptéiert
Futur I ech wäert acceptéieren
du wäerts acceptéieren
hien, si, hatt wäert acceptéieren
mir wäerten acceptéieren
dir wäert acceptéieren
si wäerten acceptéieren
Futur II ech wäert acceptéiert hunn
du wäerts acceptéiert hunn
hien / si, hatt wäert acceptéiert hunn
mir wäerten acceptéiert hunn
dir wäert acceptéiert hunn
si wäerten acceptéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif acceptéieren
du géifs acceptéieren
hien, si, hatt géif acceptéieren
mir géifen acceptéieren
dir géift acceptéieren
si géifen acceptéieren
Conditionnel
passé
ech hätt acceptéiert
du häss acceptéiert
hien, si, hatt hätt acceptéiert
mir hätten acceptéiert
dir hätt acceptéiert
si hätten acceptéiert
Impératif
acceptéier!
acceptéiert!

acceptéieren \Prononciation ?\ transitif

  1. Accepter (approuver).
    • Jiddwereen huet déi gutt Propositioun acepptéiert. : Tout le monde a accepté ta proposition.
    • De Kompromëss gouf vun alle Betraffenen acceptéiert. : Le compromis a été accepté par tous les participants.
  2. Accepter (accueillir).
    • Hie gouf direkt vun der ganzer Famill acceptéiert. : Il a été accepté directement par toute la famille.
  3. Accepter (tolérer).
    • Hien acceptéiert absolut keng Kritik. : Il n’accepte absolument aucune critique.

Notes[modifier le wikicode]

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « acceptéiere » est utilisé.

Synonymes[modifier le wikicode]