calamitas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe calamiter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu calamitas
Futur simple

calamitas \ka.la.mi.ta\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple de calamiter.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté à clades de même sens.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif calamitas calamitatēs
Vocatif calamitas calamitatēs
Accusatif calamitatem calamitatēs
Génitif calamitatis calamitatum
Datif calamitatī calamitatibus
Ablatif calamitatĕ calamitatibus
calamitatem insignem inferre alicui.

călămĭtās \kaˈla.mi.tas\ féminin

  1. Calamité, fléau, malheur, perte, désastre, défaite, revers, ruine.
    • calamitatem insignem inferre alicui — (César)
      porter un coup mortel.
    • calamitatem capere — (Cicéron)
      essuyer un malheur.
  2. (Agriculture) Perte des récoltes à cause de la grêle, maladie des tiges de blé.
    • calamitas fructuum — (Cicéron)
      mauvaise récolte.

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]