cromatic
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin chromaticus, lui-même issu du grec ancien χρωματικός, khrômatikós.
Adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | cromatic \kɾu.ma.ˈtik\ |
cromatics \kɾu.ma.ˈtit͡s\ |
Féminin | cromatica \kɾu.ma.ˈti.ko̞\ |
cromaticas \kɾu.ma.ˈti.ko̞s\ |
cromatic \kɾu.ma.ˈtik\ masculin (graphie normalisée)
- (Physique) Chromatique, relatif aux couleurs.
- (Musique) Qui procède par demi-tons consécutifs.
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari scientific francés-occitan - Matematica-Informatica-Fisica-Tecnologia-Quimia (Lengadocian e Provençau), NERTA Edicion, 2014, ISBN 978-2-9549771-0-2