frankeren
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De l’allemand frankieren.
Verbe [modifier le wikicode]
frankeren \Prononciation ?\ transitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | frankeer | frankeerde |
jij | frankeert | |
hij, zij, het | frankeert | |
wij | frankeren | frankeerden |
jullie | frankeren | |
zij | frankeren | |
u | frankeert | frankeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | frankerend | gefrankeerd |
- Affranchir.
onvoldoend gefrankeerd
- insuffisamment affranchi
een gefrankeerde enveloppe voor het antwoord bijsluiten
- joindre une enveloppe timbrée pour la réponse
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,7 % des Flamands,
- 95,4 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]