hoen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : hoe’n

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Attesté depuis 1070 en tant que le toponyme vieux néerlandais Honrecrop et depuis 1248-71 en tant que le nom commun moyen néerlandais hoen. Du mot proto-germanique *hōn- d'où viennent ainsi les formes haan et hen avec alternance vocalique. L'origine en dehors des langues germaniques est incertaine.[1]

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom hoen hoenders
hoenderen
Diminutif hoentje hoentjes
hoendertjes

hoen \Prononciation ?\ neutre

  1. Poule (oiseau).

Méronymes[modifier le wikicode]


Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 92,6 % des Flamands,
  • 93,2 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Etymologiebank
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Vietnamien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

hoen \Prononciation ?\

  1. Taché; maculé.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]