kemmadur

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

→ voir kemm et -adur.

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kemmadur kemmadurioù
Adoucissante gemmadur gemmadurioù
Spirante cʼhemmadur cʼhemmadurioù

kemmadur \kɛˈmɑːdyr\ masculin

  1. (Linguistique) Mutation.
    • Goude un anv-gwan en derez-uhel, avat, ne c’hoarvez kemmadur ebet. — (Frañsez Kervella, Yezhadur bras ar brezhoneg, Skridoù Breizh, La Baule, 1947, page 88)
      Après un adjectif au superlatif, cependant, il ne se produit aucune mutation.

Notes[modifier le wikicode]

En breton, les consonnes initiales d'un mot susceptibles de muter sont K, T, P, G, D, B, M, Gw : Mélanie Jouitteau, Arbres:Le site de grammaire du breton, Les mutations consonantiques.