mánnu

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : mannu

Same du Nord[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mánnu mánut
Accusatif
Génitif
mánu mánuid
Illatif mánnui mánuide
Locatif mánus mánuin
Comitatif mánuin mánuiguin
Essif mánnun
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne mánnon mánnome mánnomet
2e personne mánnot mánnode mánnodet
3e personne mánnus mánnuska mánnuset

mánnu /ˈmanːu/

  1. (Astronomie) Lune.
    • Ollislaš sevnnjodeapmi dáhpáhuvvá go mánnu gokčá olles beaivváža. — (Éclipse de soleil, Beaivvášsevnnjodeapmi sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord) )
      Une éclipse totale a lieu quand la lune cache entièrement le soleil.
  2. Mois.
    • Oahppit leat bargan hui áŋgirit čájálmasain dán guokte maŋimuš mánu. — (tana.kommune.no)
      Les élèves ont travaillé très assidûment aux spectacles ces deux derniers mois.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

mánnu /ˈmanːu/

  1. Première personne du duel du présent de l’impératif de mánnat.