marnivý

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De marný (« vain ») avec le suffixe -ivý.

Adjectif [modifier le wikicode]

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

marnivý marnivá marnivé
vocatif

marnivý marnivá marnivé
accusatif

marnivého marnivý marnivou marnivé
génitif

marnivého marnivé marnivého
locatif

marnivém marnivé marnivém
datif

marnivému marnivé marnivému
instrumental

marnivým marnivou marnivým
pluriel nominatif

marniví marnivé marnivá
vocatif

marniví marnivé marnivá
accusatif

marnivé marnivá
génitif

marnivých
locatif

marnivých
datif

marnivým
instrumental

marnivými

marnivý \ˈmarɲɪviː\ (comparatif : marnivější, superlatif : nejmarnivější)

  1. Vaniteux.
    • marnivá dívka.
      jeune fille vaniteuse.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]