miralh
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
miralh \miˈɾal\ |
miralhs \miˈɾals\ |
miralh \miˈɾal\ masculin (graphie normalisée)
- Miroir.
- E si per cas m’as ’visat en fàcia, diràs que lo miralh es faus, e la paraula fada. — (Marcelle Delpastre, Saumes pagans, 1974)
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Français : Mirail
Synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
- miralhar (« réfléchir »)
- miralhejar (« miroiter »)
- miralhet (« petit miroir »)
- miralhièr (« miroitier »)
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Béarn) : écouter « miralh [miˈɾal] »
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2