pirogenn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | pirogenn | pirogennoù |
| Adoucissante | birogenn | birogennoù |
| Spirante | firogenn | firogennoù |
pirogenn \pi.ˈroː.ɡɛn\ féminin
- (Navigation) Pirogue.
- Hastañ a ris da gargañ va firogenn rak, evit distreiñ d’ar gêr, em boa ezhomm da vezañ skoazellet gant ar gasenn a zouge war an tu-se da heul al lanv. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 78)
- Je me hâtai de charger ma pirogue car, pour retourner chez moi, j’avais besoin de l’aide du fort courant qui portait dans cette direction(-là) à la suite de la marée.
- Hastañ a ris da gargañ va firogenn rak, evit distreiñ d’ar gêr, em boa ezhomm da vezañ skoazellet gant ar gasenn a zouge war an tu-se da heul al lanv. — (Daniel Defoe, Abrobin, traduit par Yeun ar Gow, Al Liamm, 1964, page 78)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 580b