raganv
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de anv, avec le préfixe rak-.
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 598a) : raghano.
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|
raganv | raganvioù | raganvoù |
raganv \raˈɡãː.no\ \ˈrɑː.ɡãnw\ masculin
- (Grammaire) Pronom.
- 358. Un anv-kadarn a c’hell kaout anvioù-kadarn all pe anvioù-verb da renadennoù. Ur raganv a c’hell bezañ renadenn ivez, anat eo. — (Frañsez Kervella, Yezhadur bras ar brezhoneg, SKRIDOU BREIZH, LA BAULE, 1947, page 225)
- 358. Un substantif peut avoir d’autres substantifs ou des infinitifs comme compléments. Un pronom peut aussi être complément, bien entendu.
- 358. Un anv-kadarn a c’hell kaout anvioù-kadarn all pe anvioù-verb da renadennoù. Ur raganv a c’hell bezañ renadenn ivez, anat eo. — (Frañsez Kervella, Yezhadur bras ar brezhoneg, SKRIDOU BREIZH, LA BAULE, 1947, page 225)
Références[modifier le wikicode]
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1088b