ruatcé
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de ruatc (« états d’âme »).
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | ruatcé | ruatceyé | ruatceté |
2e du sing. | ruatcel | ruatceyel | ruatcetel |
3e du sing. | ruatcer | ruatceyer | ruatceter |
1re du plur. | ruatcet | ruatceyet | ruatcetet |
2e du plur. | ruatcec | ruatceyec | ruatcetec |
3e du plur. | ruatced | ruatceyed | ruatceted |
4e du plur. | ruatcev | ruatceyev | ruatcetev |
voir Conjugaison en kotava |
ruatcé \ruatˈʃɛ\ ou \ruatˈʃe\ intransitif
- Avoir des états d’âme.
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « ruatcé [ruatˈʃɛ] »
Références[modifier le wikicode]
- « ruatcé », dans Kotapedia