sabatur
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun [modifier le wikicode]
sabatur \saˈbatːyr\ féminin
- Stupéfaction, stupeur.
- Chom a rae a-sav trumm, [...], digor e c’henou gant ar sabatur. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern II, Éditions Al Liamm, 1973, page 98)
- Il s’arrêtait soudainement, [...], la bouche ouverte de stupeur.
- Chom a rae a-sav trumm, [...], digor e c’henou gant ar sabatur. — (Youenn Drezen, Skol-louarn Veig Trebern II, Éditions Al Liamm, 1973, page 98)