strictus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Adjectivation du participe passé de stringo (« serrer »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif strictus strictă strictum strictī strictae strictă
Vocatif stricte strictă strictum strictī strictae strictă
Accusatif strictum strictăm strictum strictōs strictās strictă
Génitif strictī strictae strictī strictōrŭm strictārŭm strictōrŭm
Datif strictō strictae strictō strictīs strictīs strictīs
Ablatif strictō strictā strictō strictīs strictīs strictīs

strictus \Prononciation ?\ (comparatif : strictior, superlatif : strictissimus)

  1. Serré, étroit.
    • strictissima janua. — (Ovide, R. Am. 233)
  2. Serré, concis.
    • qui (Demosthenes) est strictior multo (quam Cicero). — (Quint. 12, 10, 52)
  3. Strict, sévère, rigoureux.
    • restitutio stricto jure non competebat. — (Dig. 29, 2, 85)
  4. Précis, rigoureux.
    • strictius interpretari. — (Dig. 8, 2, 2o)
      Interpréter plus précisément.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif strictus strictă strictum strictī strictae strictă
Vocatif stricte strictă strictum strictī strictae strictă
Accusatif strictum strictăm strictum strictōs strictās strictă
Génitif strictī strictae strictī strictōrŭm strictārŭm strictōrŭm
Datif strictō strictae strictō strictīs strictīs strictīs
Ablatif strictō strictā strictō strictīs strictīs strictīs

strictus \ˈstɾiːk.tus\

  1. Participe passé de stringo.

Références[modifier le wikicode]