technicus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien τεχνικός, tekhnikos (« technique, industrieux, habile »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif technicus technicī
Vocatif technice technicī
Accusatif technicum technicōs
Génitif technicī technicōrum
Datif technicō technicīs
Ablatif technicō technicīs

technicus \Prononciation ?\ masculin

  1. Technicien.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin technicus.

Nom commun [modifier le wikicode]

technicus \tɛχ.ni.kʏs\

  1. Technicien.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,9 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]