technicus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien τεχνικός, tekhnikos (« technique, industrieux, habile »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | technicus | technicī |
Vocatif | technice | technicī |
Accusatif | technicum | technicōs |
Génitif | technicī | technicōrum |
Datif | technicō | technicīs |
Ablatif | technicō | technicīs |
technicus \Prononciation ?\ masculin
- Technicien.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Français : technique
Références[modifier le wikicode]
- « technicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin technicus.
Nom commun [modifier le wikicode]
technicus \tɛχ.ni.kʏs\
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,9 % des Flamands,
- 100,0 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « technicus [tɛχ.ni.kʏs] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]