trobador

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De trobar.

Nom commun [modifier le wikicode]

trobador masculin

  1. (Poésie) Poète, troubadour.
    • Esegon trobar naturau
      Port la peira e l'esca e·l fozill,
      Mas menut trobador bergau
      Entrebesquill
      Me torno mon chant en badau
      E·n fan gratill.
      — (Marcabrun, Lo vers comens cant vei del fau ( transcription de Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 134))
    • Apres estet tant ab un trobador que avia nom Cercamon qu’el comensset a trobar. — (Vida de Marcabrun, (transcription de Michel Zink, Les Troubadours - une histoire poétique, 2013, p. 122))

Variantes[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Catalan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De trobar (« trouver, versifier »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
trobador
\tɾubəˈdo\
trobadors
\tɾubəˈdos\

trobador [tɾuβəˈðo] masculin (pour une femme, on dit : trobadora)

  1. Trouveur, découvreur.
  2. (Poésie) Troubadour.
    • Lexant a part l'estil dels trobadors
      qui, per escalf, trespassen veritat,
      e sostrahent mon voler affectat
      perque no·m torb, diré·l que trob en vós.
      Tot mon parlar als qui no us hauran vista
      res no valrrà, car fe no y donaran,
      e los vehents que dins vós no veuran,
      en creur·a mi, llur arma serà trista.
      — (Ausiàs March, Lexant a part l'estil dels trobadors)

Dérivés[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De trobar (« versifier »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
trobador
\tɾubaˈdu\
trobadors
\tɾubaˈdus\

trobador \tɾubaˈdu\ masculin (pour une femme, on dit : trobairitz) (graphie normalisée)

  1. (Poésie) Troubadour.

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]