ŝpruci

Espéranto

Étymologie

Origine incertaine. Peut-être de l’allemand spritzen et du yiddish shpritsn ou de l’italien spruzzare.

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	ŝprucis	ŝprucas	ŝprucos
Participe actif	ŝprucinta(j,n)	ŝprucanta(j,n)	ŝpruconta(j,n)
Adverbe	ŝprucinte	ŝprucante	ŝpruconte
Mode	Conditionnel	Volitif	Infinitif
Présent	ŝprucus	ŝprucu	ŝpruci
voir le modèle “eo-conj-intrans”

ŝpruci \ˈʃpɾu.t͡si\ intransitif

1. Jaillir. (Sortir impétueusement.)
   • Larmoj ŝprucis el ŝiaj okuloj.

     Des larmes jaillissaient de ses yeux.

2. Jaillir. (Se montrer rapidement et subitement.)
   • Ĝojo ŝprucis el ĉiuj okuloj.

     La joie jaillissait de tous les yeux.

Dérivés

• ŝpruc : onomatopée
• ŝpruca : jaillissant
• ŝpruco / ŝprucado
• ŝpruco / ŝpucaĵo
• ŝprucigi
• ŝprucigilo
• disŝpruci
• elŝpruci
• enŝprucigi
• enŝprucigilo
• forŝprucigi
• forŝprucigilo
• reŝpruci
• surŝprucigi

Références

Vocabulaire :

• ŝpruci sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• ŝpruci sur le site Reta-vortaro.de (RV)