žeh
Tchèque[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Déverbal de žhnout (« bruler »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | žeh | žehy |
Génitif | žehu | žehů |
Datif | žehu | žehům |
Accusatif | žeh | žehy |
Vocatif | žehu | žehy |
Locatif | žehu | žezích |
Instrumental | žehem | žehy |
žeh \Prononciation ?\ masculin inanimé
- Crémation, incinération. Note : ne semble usité que dans la locution :