βούπαις
Grec ancien
Étymologie
- Mot composé de βοῦς, boûs (« bœuf ») et de παῖς, paîs (« enfant ») voir βούλιμος, boúlimos (« grand’faim, boulimie ») pour le sens de « grand » donné par βοῦς.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | βούπαις | οἱ | βουπαῖδες | τὼ | βουπαῖδε |
| Vocatif | βουπαῖ | βουπαῖδες | βουπαῖδε | |||
| Accusatif | τὸν | βουπαῖδᾰ | τοὺς | βουπαῖδᾰς | τὼ | βουπαῖδε |
| Génitif | τοῦ | βουπαιδός | τῶν | βουπαίδων | τοῖν | βουπαιδοῖν |
| Datif | τῷ | βουπαιδί | τοῖς | βουπαισί(ν) | τοῖν | βουπαιδοῖν |
βούπαις, boúpais \ˈboː.pa͜is\ masculin