δικαστής

Grec

Étymologie

Du grec ancien δικαστής, dikastês.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	δικαστής	οι	δικαστές
Génitif	του	δικαστή	των	δικαστών
Accusatif	τον	δικαστή	τους	δικαστές
Vocatif		δικαστή		δικαστές

δικαστής (dhikastís) \Prononciation ?\ masculin

1. Modèle:droit Juge.

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de δικάζω, dikázô (« juger »), avec le suffixe -τής, -tês.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	δικαστής	οἱ	δικασταί	τὼ	δικαστά
Vocatif		δικαστά		δικασταί		δικαστά
Accusatif	τὸν	δικαστήν	τοὺς	δικαστάς	τὼ	δικαστά
Génitif	τοῦ	δικαστοῦ	τῶν	δικαστῶν	τοῖν	δικασταῖν
Datif	τῷ	δικαστῇ	τοῖς	δικασταῖς	τοῖν	δικασταῖν

δικαστής, dikastếs \di.ka.ˈstɛːs\ masculin

1. Modèle:droit Juge.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage