ντροπή

Grec

Étymologie

Déverbal de ντρέπομαι (« avoir honte »), en grec ancien ἐντροπή, entropê (« révérence, honte »), apparenté à τροπή.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	ντροπή	οι	ντροπές
Génitif	της	ντροπής	των	ντροπών
Accusatif	τη(ν)	ντροπή	τις	ντροπές
Vocatif		ντροπή		ντροπές

ντροπή, dropí \Prononciation ?\ féminin

1. Honte.
   • Modèle:ébauche-exe

Références

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ντροπή)